Ile zostało Ci czasu?

Realnie więc Rozalia do 65 roku życia, do czasu starości, pracując, ma do wykorzystania maksymalnie w czasie wolnym:

219  000 h (godziny do 65 roku życia) – 65 000 h (praca z dojazdem)– 73 000 h (sen)– 36 000 h (dom)= 45 000 h.

 

To około 20% całego czasu Rozali do 65 roku życia. W ramach tych 45 tysięcy godzin, Rozalia odpoczywa, ma czas na przyjemności, rozmowy, spotkania, zabawy z dziećmi.

 

Amerykanie liczą czas w dolarach, dokładnie wiedzą, ile wart jest ich czas. I słusznie.

 

Rozalia deklaruje, że najważniejsza jest dla niej rodzina i wychowanie dzieci. Niestety w praktyce Rozalia reprezentuje standardową polską mamę i dzieciom poświęca około godziny dziennie (według badań OECD cytowanych w portalu edziecko.pl – Polki poświęcają dzieciom 67 min. dziennie).

 

To znaczy, że do momentu dorosłości dzieci, przez kolejnych 10 lat, Rozalia poświęci im jeszcze około 3650 godzin, czyli mniej więcej tyle, ile spędzi w pracy i na dojazdach w ciągu zaledwie 1,5 roku!

 

Rozalia ma też swoje marzenia. Od lat pracuje w firmie marketingowej, ale od dawna myśli o założeniu swojej działalności. Wtedy może miałaby więcej czasu. Tylko, że teraz nie ma nawet kiedy zdobyć informacji, bo ciągle jest zajęta. A jak czasem jest wolna, to jest tak zmęczona, że nawet nie pamięta o swoich marzeniach. Tak więc na swoje marzenia tak naprawdę czasu nie poświęca w ogóle.

Dlaczego tak jest? Dlaczego nie zajmiemy się tym, co naprawdę ważne?

 

Pogoń za pieniędzmi, których zawsze jest za mało, to jedna z odpowiedzi. Czy wiecie jednak, że – jak pokazują badania – nawet mając dość pieniędzy, zazwyczaj myślimy, że jednak potrzebujemy ich trochę więcej? A jak już mamy „więcej” to okazuje się, że potrzebujemy jeszcze więcej?

 

Jedną z możliwych odpowiedzi alternatywnych dostarczają badania naukowe- nasz mózg ma naturalną skłonność do kierowania uwagi i wysiłków tam, gdzie problem jest bardziej palący, problem, który trzeba rozwiązać tu i teraz. Praca nie przynosząca radości bywa tak absorbująca, że nie mamy czasu poszukać nowej, lepszej. Spłacenie kredytu ma zazwyczaj priorytet nad czasem z dziećmi. Marzenia też mogą poczekać, nie mają przecież daty ważności. Sprawy kluczowe ale niepilne są spychane na dalszy plan. A my pewnego dnia budzimy się i czujemy, że nie mamy czasu…żyć.

 

Dlatego analizując to, ile Tobie zostało czasu, pomyśl o czasie jak o najcenniejszym bogactwie, jakie masz. Jak chciał(a)byś to bogactwo wydać w najlepszy możliwy sposób?