Czy życie bez stresu jest w ogóle możliwe?
Pamiętam jak lata temu przeprowadziłam serię wywiadów na temat chorób psychicznych z marokańskimi studentami w Berlinie. Chyba najbardziej zaskakującym odkryciem były dla mnie następujące opinie wygłaszane przez moich rozmówców – twierdzili, że nigdy w swoim życiu nie zaznali stresu, dopóki nie przyjechali do Niemiec.
Jak to nigdy? Wyrastając w kulturze i społeczeństwie szeroko pojmowanego Zachodu, nawet nie wiemy, że żyć można inaczej. Dążenie do materialnych dóbr, prestiżowej pozycji, uznania, często kosztem dobrych relacji z bliskimi, kosztem zdrowia psychicznego lub/i fizycznego wydaje się być w naszym społeczeństwie nie kwestią wyboru co oczywistością.
Dziś chciałabym się z Wami podzielić moim doświadczeniami z frontu walki ze stresem. Oto proste rady i zasady, które pomagają radzić sobie z tym niebezpiecznym dla zdrowia przeciwnikiem:
- RUSZAJ SIĘ! Stres to reakcja na zagrożenie, przygotowująca organizm do fizycznego działania – walki lub ucieczki – dlatego niezwykle istotne jest rozładowanie stresu poprzez ruch. Organizm i psychika szczególnie „doceniają” poranną aktywność fizyczną. Bieganie, rower, rolki, jazda na nartach biegowych czy choćby gimnastyka poranna albo spacer niesamowicie wpływają na dobre samopoczucie przez resztę dnia. Skutkiem ubocznym jest silne i zdrowe ciało.
- SŁUCHAJ, BĄDŹ TU I TERAZ. W stresie mamy skłonność do patrzenia tunelowego (czyli widzimy mniej niż normalnie), jesteśmy często nieobecni duchem, „mielimy” dany problem w myślach w nieskończoność. Tymczasem najlepiej na chwilę oderwać się od powodu stresu, zająć się czymś innym, a po przerwie i już z pewną dawką relaksu spojrzeć na problem ponownie.
- SZTUKA SAMOOBSERWACJI. Przyglądaj się niekomfortowym sytuacjom i Twoim reakcjom. Co spowodowało, że pozornie drobna rzecz wyprowadziła Cię z równowagi? Czego się obawiasz w tej sytuacji? Dlaczego zacząłeś/aś krzyczeć? Co pomaga zachować Ci spokój? Samoświadomość to pierwszy krok, by zmienić szkodliwe dla siebie zachowania, emocje i myśli.
- SIŁA PSYCHICZNA. Buduj swoją wewnętrzną siłę psychiczną nieustająco i z pokorą. Własne słabości można uciszyć, jednak mają one to do siebie, że odzywają się w trudnych sytuacjach. Praca z trenerem rozwoju osobistego może Ci bardzo pomóc zmienić nawykowe i negatywne dla Ciebie reakcje.
- POSZUKAJ POMOCY SPECJALISTY. Powiedzenie na głos komuś o swoim bólu czy problemie samo w sobie ma moc terapeutyczną i jest pierwszym krokiem ku zmianie! Praca coacha to zadawać odpowiednie pytania, które klientowi pomogą w zrozumieniu własnych zachowań, reakcji i obaw, by następnie wyzwolić w pełni drzemiący w Tobie potencjał.
- SZUKAJ KONTAKTÓW Z INNYMI LUDŹMI. Pozytywne spotkania z rodziną, przyjaciółmi, znajomymi, rozmowy z obcymi na ulicy czy w autobusie poprawią Ci nastrój, dadzą odmienną perspektywę i wzmocnią Twoją odporność na streS.
- ZADBAJ O CHWILĘ DLA SIEBIE. Codziennie staraj się wygospodarować choć chwilę czasu tylko i wyłącznie dla siebie. Elementem terapeutycznym „czasu dla siebie” jest to, że ma on moc nadawania sensu egzystencji i przypomina o tym, że JESTEŚ WAŻNY/A. A teraz zrób sobie herbatę, weź kartkę papieru i wypisz swoje sprawdzone metody na stres.